એક ગામડીયાનો ફેસબુક પ્રોફાઈલ

[ આ કૃતિના મૂળ લેખકની તો જાણ નથી પણ મને એમાં વપરાયેલી ભાષા ખુબ રસપ્રદ લાગી એટલે એનો રસાસ્વાદ આજે ઇન્ટરનેટ કોર્નર થકી તમને સૌને પણ કરાવવા આ લેખ અહિ રજૂ કર્યો છે. ]

ઝાઝી બઉ હમજણ્યો પડે નહી પણ આ એક ભેરુ બન્ધે કીધુ કે ઓલા અવે તો આપણા જીવા એ ફેસબુક પર પ્રોફાઇલુ મેલી સે તે મુને ઇ થ્યુ કે લાય ને મ્હુ એ મારી પ્રોફાઇલ બનાઇ કાઢુ...

 

ઓમ તો હું ચાર ચોપડી ભણેલો તીજા મોં બે વાર ફેલ થયેલો

પણ અક્કલ મોં બઉ..... હીસાબ કરતાં પાકુ આવડે....

ઓમ તો ભોરીયો ય બઉ પણ કોક અવરી વાત કરે તો મારા જેવો

ભુંડો ય કોઇ નઇ...... ભલ ભલા ના ભુક્કા કાઢી નાખું......

"પાઇ ની પેદાશ નઇ ને ઘડીક ની નવરાશ નઇ"

હત-પતિયો બઉ... જરાય હખણો નો બેહે

આવુ બધું કૈક મારા દાદા મારા વિશે કહેતા હતા

મારો ધરમ અને કરમ બેઉ એક માત્ર "માનવતા"

ન્યાત જાત મા માનતો નથી. દંભ, અભિમાન,

આડંબર,પર્સનાલીટી,ઇગો, ફોર્માલીટી એવુ બધુ

આપણા મો ના મલે અને એમો મોનવાવારા લોકો

હારે મને ફાવતું નથી

શેર, શાયરી, કવિતાઓ અને ગઝલ નો હું ચાહક છું

મને મોકલતા રહેશો ખુબ..ગમશે અને તે થકી તથા

હાસ્યકારક રચના ઓ જોક્સ વગેરે મોકલતાં અથવા

મેળવતાં કોઇએ "બંધ-બેસતી" પાઘડી પહેરવી નહીં

મારી હારે મઝાક મસ્તી ગમ્મત કરો મોજ કરો કોઇને

મારી ઠેકડી ઉડાવી ને મોજ મળે તો પણ મને આનંદ

થાસે પણ મારા થકી કોઇ નુ દિલ દુભાય તે મને

નથી ગમતુ મારા થી કોઇ નુ દિલ દુભાય તો મને રડવું આવી જાય આમ બહુ પોચા દિલ નો છું

કોઇ આપણી જોડે વધારા નો ભાવ ખાય તો તેની

કીંમત આપણી જોડે કોડી ની થઇ જાય કેમ કે

આપણે તડ ને ફડ વાળા માણહ

હું અભિમાની નથી પણ મને મારું સ્વાભિમાન ખુબ વહાલું છે.

('ઈન્ટરનેટ પરથી')