છીપલાંની ભેટ

                હું ફ્લોરીડાના એવા વિસ્તારમાં રહુ છું જ્યાંના છીપલાં ખૂબ પ્રખ્યાત છે. ઘણાં પ્રવાસીઓ વહેલી સવારે પાંચ વાગે ઉઠી, દરિયા કિનારે સારામાં સારા છીપલાં ગોતવા નિકળી પડે છે.

                અહિંના જ રહેવાસી હોવાને લીધે શ્રેષ્ઠ છીપ ક્યાં મળે અને તેમને કેવી રીતે જાળવવા તે અમે શીખી ગયાં છીએ.પણ ઘણાં પ્રવાસીઓ આ જ દરિયા કિનારા પર કલાકોની રઝળપાટ છતાં સારા છીપલાં ગોતવામાં નિષ્ફળ રહે છે.એક દિવસ મને વિચાર આવ્યો કે હું તો અહિં જ રહું છું અને મારી પાસે તો છીપલાં નો સારો એવો સંગ્રહ છે આથી મારે હવે નવા છીપ મારા પોતાના માટે શોધવાનો ને ભેગા કરવાનો કોઈ અર્થ નથી.આથી મેં એક નિર્ણય લીધો અને તેને ત્વરીત અમલમાં મૂક્યો.

                હવે જ્યારે જ્યારે મને સારા છીપલાં (અને ખાસ કરીને 'સેન્ડ ડોલર' તરીકે ઓળખાતા, રેતીમાં ચમકતા દુર્લભ પણ જેની ખૂબ માગ હોય છે એવા છીપ) મળી આવે  ત્યારે હું રાતે દરિયા કિનારે જઈ તેમને એવી જગાએ વિખેરીને મૂકી દઉં છું જ્યાંથી તે, છીપ ગોતવા નીકળેલા કોઈ નસીબદાર પ્રવાસીને સહેલાઈથી મળી જાય!

એક વાર મેં આ રીતે દરિયા કિનારે મૂકેલા 'સેન્ડ ડોલર' ગોતી કાઢી અનહદ ખુશી અનુભવતા એક કુટુંબને જોયું!તેઓ કેટલા આનંદિત થઈ ગયેલાં!તેમનો પ્રવાસ જાણે આ ઘટનાએ સફળ બનાવી દીધો. ઉપરાંત તેઓ છેક યુરોપથી કેટલે લાંબે ખાસ વેકેશન માણવા અહિં આવ્યા હતાં.મને પણ મારી એ નાનકડી ભેટ યોગ્ય પાત્રના હાથમાં જતા જોઈ અપાર સંતોષ અને હર્ષની લાગણી થઈ હતી!

હવે તો સારાં સારાં છીપ ગોતીને દરિયા કિનારે ગોઠવી દેવાની મને જાણે આદત પડી ગઈ છે!

('ઈન્ટરનેટ પરથી')