મધર્સ ડે સ્પેશિયલ : એક માની દુઆ

પાકિસ્તાનના એક નાનકડા ગામમાં એક ગરીબ દંપતિ રહેતું હતું.તેમને એક જ દિકરો હતો. તેમણે તેને શ્રેષ્ઠ ભણતર આપ્યું. નજીકના શહેરમાંથી તેમના દિકરાએ એન્જિનિયરીંગની ડીગ્રી મેળવી.


પુત્ર યુવાન થતાં તેમણે તેને એક અમીર ઘરની કન્યા સાથે પરણાવ્યો. શરૂઆતમાં તો પુત્ર નવી વહુ સાથે માતાપિતાના ઘેર જ ગામડે રહ્યો પણ થોડા જ સમયમાં વહુ ગામડાના જીવનથી કંટાળી ગઈ અને તેણે પુત્રને ઘરડા ગરીબ માબાપથી દૂર કરી શહેરમાં ઘર વસાવ્યું.

થોડા દિવસો બાદ પુત્રની નજર અખબારમાં જેદાહ ખાતે એક નોકરીની ખાલી જગા માટેની જાહેરખબર પર પડી. તેણે આ નોકરી માટે અરજી કરી અને તે આ નોકરી મેળવવામાં સફળ રહ્યો. પત્નીને સાથે લઈ તે જેદાહ ઉપડી ગયો અને ત્યાં સ્થાયી થઈ ગયો.વર્ષો વીતી ગયાં.

શરૂઆતમાં તો તે નિયમિત માતાપિતાને રૂપિયા મોકલાવતો.પણ સમય વિતતા તેણે રૂપિયા મોકલવાનું બંધ કરી દીધું. તે જાણે પોતાના માતાપિતાના અસ્તિત્વને જ વિસરી ગયો.

દર વર્ષે તે હજની યાત્રા કરવા જતો અને દરેક હજ પછી તેને એક વિચિત્ર સ્વપ્ન આવતું જેમા તેને કોઈક કહેતું કે તેની હજ સ્વીકારાઈ નથી.તેણે પોતાના આ સ્વપ્ન અનુભવની વાત એક પવિત્ર મૌલવીને કરી જેણે તેને પાકિસ્તાન પોતાના માતાપિતા પાસે પરત ફરવા જણાવ્યું.

તે પાકિસ્તાન પોતાના ગામે આવી પહોંચ્યો પણ વર્ષોના વ્હાણા વાઈ ગયા હોવાથી બધું બદલાઈ ગયું હતું અને તેને પોતાનું જૂનું ઘર ન જડ્યું. તેણે ઘણાં ગ્રામવાસીઓને તેના ઘરડાં માબાપ અંગે પૃચ્છા કરી. એક ઘરડા માણસે તેને એક જીર્ણ ઝૂંપડા તરફ નિર્દેશ કરી કહ્યું : "અહિં આ ઘરમાં એક આંધળી ડોશી રહે છે જેના પતિનું થોડા મહિના અગાઉ મૃત્યુ થયું છે. તેને એકનો એક પુત્ર હતો પણ તે કપૂત ઘણાં વર્ષો પહેલાં સાઉદિ અરબ નાસી ગયો અને ત્યાંથી ક્યારેય પાછો જ ન ફર્યો. કેટલો બડભાગી!"

તે ઘરમાં પ્રવેશ્યો અને તેણે પોતાની માતાને ખાટલા પર સૂતેલી જોઈ. તે દબાતા પગલે ખાટલા તરફ આગળ વધ્યો જેથી તેની ઘરડી મા ઉઠી ન જાય. પણ તેણે નજીક જતા અનુભવ્યું કે તેની મા નિદ્રાવસ્થામાં કંઈક બબડી રહી હતી. તે એના શબ્દો સાંભળવા નીચો નમ્યો અને તેણે માના શબ્દો સાંભળ્યા: "યા અલ્લા, હું હવે સાવ ઘરડી અને આંધળી થઈ ગઈ છું. મારા પતિ પણ જન્નતનશીન થઈ ગયા છે. જ્યારે હું મરી જઈશ ત્યારે મારી લાશ કબરમાં દફનાવનારું મહરમ કોઈ નથી. કૃપા કરી મારા છોકરાને મારી આ અંતિમ ઇચ્છા પૂરી કરવા મોકલી આપજે, જેથી તેના નસીબમાંથી આ પુણ્યનું ફળ છીનવાઈ ન જાય. "

અહિં આ વાર્તાનો અંત આવે છે જેમાં મરનાર માતાની અંતિમ ઇચ્છા પૂરી થાય છે અને તેની દુઆ કબૂલ થાય છે.

માણસનું શરીર માત્ર ૪૫ એકમ વેદના સહન કરી શકે છે જ્યારે સંતાનને જન્મ આપતી વેળાએ એક માતા ૫૭ એકમ વેદના સહન કરે છે, જે ૨૦ હાડકા એક સાથે તૂટે ત્યારે થતી વેદના જેટલી હોય છે.

આ વાર્તા દર્શાવે છે કે તમારી માતા તમને કેટલી હદે પ્રેમ કરે છે.

તમારી માતાને જીવનપર્યંત પ્રેમ આપો. એ સ્ત્રી જેની સાથે તમે લગભગ રોજ ઝઘડો છો, તેણે તમને સુંદર એવું આ જીવન આપવા કેટલા કષ્ટો વેઠ્યા છે તેનો હિસાબ ન માંડી શકાય.

“હે અલ્લા, મારા પાપો બદલ મને માફી આપ અને મને શક્તિ આપ જેથી હું મારા જીવનના છેલ્લા શ્વાસ સુધી સીરાત-અલ-મુસ્તાકીમ પર રહી શકું.”

('ઈન્ટરનેટ પરથી')